ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی /

از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی

_______________________________________

نوروز جاودان و بهار زیبای خوش خرام و خوش نفس بر همه ی ایرانیان به وِیژه اهالی ادبیات خجسته باد . آخرین شعرم تقدیم دوستان خوبم باد .

بانوی روشنای جاودان

به تو عاشقم ای دلبر  

به تو عاشقم بانوی هزار لبخند پریشان

بانوی هزار لبخند اشک آلود

بانوی عسل چهر دریا تبار شهر آشوب .

در ژرفنای دیده گان ات

جاده ای ست جنگل پوش و بسیار آوا

که به آسمان ختم می شود

و چمن زاری شکر افشان و نیکو منظر

که آبشار آینه گون به آن نماز می برد .

در دستان گرم و جادویی ات

من ذوب می شوم چون برف

در دستان لطیف ات

ذوب می شوم

بانوی روشنای جاودان

خورشید ناگهان .

 

 

 

 

 

 

دریا کنار پر خورشید لطیف

می نشینم کناره ی دریا
توفانی از جا لباسی و تور و صدف
توفانی از سوپر مارکت و صف
همه ردیف ردیف می گذرند
با شن ماسه ها و مرغابی و مه
با شرجی و

موج و
جای پای رقص های گم شده
و من با دهان باز و چشمان حیرت بار
کشیده می شوم در این موجباد پر هیاهوی غریب .

چیزی ؛ خیالی دور
پرهیبی شاید
نمبادی
یا حتا عکس برگردانی رنگ پریده انگار
مانده از دفترچه های مشق دبستان
پر می کند حفره های خالی چشمان ام را
گودی دستان ام را .

با دهان پر از خورشید و پرنده می آیند
دسته ای دخترکان بندری
هلهله کنان و پاکوبان
و در سراشیبی موج کناره می گیرند
چشمان شان انگار
فصلی تازه که بروید
بر شاخه های شوخ تمشک
و من باز فرو می روم
در گودنای خیس سالیان دور
و غرقه می شوم غرقه
اما نه در موج دریا
که در لطافت دستانی نرم و جادویی
کناره ی دریا .

چند ماهی بود این خانه خالی مانده بود . نه پرنده بود و نه ابر و نه هیاهوی آفتاب . از پس چند ماه حالا آمده ام . آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم

ور تو بگویی ام که نی ؛ نی شکنم شکر برم

---

بلور نگاه

 

بلور چشم اقاقی

بلور آفتاب و هوا

بلور سایه روشن و

                         ابر  و

                              عبور چلچله ها

بلور انگشتان ات کناره ی دریا .

 

نگاه از پس توفان اشک و تماشا

نگاه

نگاه

شکوه چشم تو و

                    سطح خیس آینه و

هر چه هست نگاه .

طلوع جاده و چشم تو از میانه ی مه

طلوع جاده ی رویا میان آینه ها .

 

 

8/5/91

ساحل چابکسر

 

 

طرحی نو

 

لاله زاری پر تپش

چرخ می زند و باز می شود در دهان ات

مثل گرداب پرندگان

در آسمان آبی صبح .

 

لاله زاری پر تپش در دهان ات

وقتی از پرواز حرف می زنی

وقتی از آزادی .

 

سبزه و آینه و حافظ

نقش می بندد

بر بام پلک هایت

وقتی فلک را سقف می شکافی و

                                        طرحی نو می زنی

بر ویرانی این خانه که روزی پرویز

هلهله می کرد در آن

با مطربان .

Normal 0 MicrosoftInternetExplorer4

سنگی به آب                                          به حسن صلح جو

 

 

سنگی به آب بینداز¹                                             

 هیچکاک هنوز زنده است

با کلاه و

           پالتو و

                    سایه های سرگردان

 و دستی که بالای تپه های مارلیک

 پرواز می کند

 دستی بالای پنجره ی عقبی و

 سرگیجه ی پرندگان

 

 حالا تپه های مارلیک

 در خواب آقای گلستان و فرمان آرا

 تکه تکه می شوند

و یک وجب زمین خدا

 دیگر به بهار و باغ تن نمی دهد

 

1-     فیلمی از حسن صلح جو با عنوان « سنگی به آب بینداز »

 

چار دیواری

 

در یک چار دیواری بسته که نه روزنه ای و نه پنجره ای به بیرون داشت به جز در گاهی بزرگی رو به رو ی خودم ؛ تک و تنها ایستاده بودم . مدت زمانی طولانی این جا بودم ؛ نمی دانم چه مدت . تک و تنها بودم و دوربینی را روی سه پایه رو به همان درگاه تنظیم کرده بودم تا از جهان بیرون از این چار دیواری فیلم برداری کنم . می خواستم لحظاتی ناب  را بیرون این چار دیواری ثبت کنم ؛ یقین داشتم تصاویری که خواهم گرفت بی اندازه بکر و تازه و ناب خواهند بود . آن چنان که در تاریخ بشری کسی چنین تصاویری ثبت نکرده باشد . خیلی انتظار این لحظه ها را کشیده بودم .  همه چیز داشت خوب پیش می رفت و لحظه ی موعود فرا می رسید که ناگهان دو نفر سرزده وارد چار دیواری شدند . یکی شان دوربین را از روی سه پایه باز کرد و پرتاب کرد بیرون و بعد هر دو بی آن که حرفی بزنند راه شان را کشیدند و رفتند . من تا آمدم به خودم بجنبم دیدم نا پدید شدند . آمدم دنبال شان بدوم بیرون که ناگهان همه جا لرزید . دنیا تیره و تار شد . تکان هایی شدید و صداهایی غریب . برای چند لحظه گیج بودم و هیچ نمی دانستم چه اتفاقی افتاده است . چیزی پیدا نبود . تاریکی محض . کمی صبر کردم تا چشمانم به تاریکی عادت کرد . دیدم قسمتی از سقف و دیوارها خراب شده به طوری که دیگر هیچ راهی و روزنه ای به بیرون نیست . من در آن چار دیواری زندانی شده بودم . خوب که نگاه کردم دیدم فقط یک سوراخ به اندازه ی کف یک دست و شاید کمی بزرگ تر در همان رو به رو که پیش از این درگاهی بود وجود دارد . رفتم از آن سوراخ بیرون را نگاه کردم دیدم همه چیز ویران شده ؛ همه ی ساختمان ها خراب شده بود . درخت ها همه از ریشه در آمده بودند و تکه تکه شده بودند . زمین شکاف های بزرگی برداشته بود .  گویی تمام جهان خراب شده بود و هیچ صدایی از هیچ کجا نمی آمد . فقط دود بود و گرد و غبار که بر فراز ساختمان های مخروبه به آسمان می رفت . من تک و تنها در این چار دیواری محبوس شده بودم  ؛ همه ی جهان خراب شده بود و  هیچ جنبنده ای در جهان زنده نمانده بود .

در اسلوموشن باد

 

مرا تبخیر کن

با خطوط مواج تن ات

با  ران هایی که

                   حلقه حلقه دور می شود

در اسلوموشن باد .

کاجستان پاییزی

موج می زند

در کلاغ و

             برگ و

                      انتظار

و تکه های تن من

ذره ذره روان می شود

                             مثل اشکی

از کنار جوی خیابان

در اسلوموشن باد

                     مرا تبخیر کن .

 

رنگ پاییز و آتش و رقص

همین که نان
میان ماهی و دریا خلاصه شد
دهان از راه رسید
و حجم تاریک اش را
در سمت کرکس و درنا روانه کرد .

شب را نشانی از بوی یاس نبود
جغد خوش حرکات
با خطوط کوه و تپه
در تمنای نغمه و باران تمام شد
و انگار آسمان چیزی نبود
جز باریکه راهی پر از انارستان و صدف
پر از بت های سوخته
که از غروب برگ ها فرو می افتادند .

آسمان چیزی نبود
جز دشتی از
                 دندان و
                          آهک و
باد
رنگ پاییز اما
بر پهناب آینه گون
با آتش و
رقص
به زمین سبز
فرو می رفت .

 

دوستانی که مایلند مجموعه شعر من « کفش های کتانی و ماه »  را دریافت کنند می توانند مبلغ 4000 تومان به حساب   694288812   بانک تجارت ؛ شعبه ی مشیرالدوله اصفهان واریز کنند و آدرس و شماره تلفن خود را بگذارند تا کتاب برای شان فرستاده شود یا به این آدرس ها مراجعه و کتاب را تهیه کنند :

 

اصفهان ؛ چهارباغ بالا ؛ مجتمع تجاری باران ؛ طبقه ی زیر زمین ؛ کتاب فروشی نشر پرسش . تلفن : [phone]

شاهین شهر ؛ بلوار امام ؛ چهارراه حافظ ؛ پاساژ معینی ؛ کتاب فروشی پژوهش . تلفن : [phone]

تهران ؛ میدان هفت تیر ؛ ابتدای خبایان کریم خان زند ؛ کتاب فروشی ویستار

---

 

بی ستون تر از همیشه

 

بیستون تر از همیشه بیا

ای که از خواب سرخ عشق

                                 پرتاب می شوی

و پلک تر پیاله را

هاشور می زنی

 

بیستون تر از همیشه بیا

که ابرهای سیاه

ارتفاع سپیده را تاریک کرده اند

و کسی از شعور بیابان

                             چیزی نمی گوید

کسی از کویر و ملخ

و پرواز چشم جغد

بر پوست نرم مهتاب

کسی از سنگ پشت خسته

                                 چیزی نمی گوید .

 

بیا دوباره کودکی کنیم

که از ابتدای آینه

خواب گهواره را به گور و گوراب دوخته اند .

بیا دوباره کودکی کنیم

که بال های سنجاقک

لمس انگشتان بازیگوش ما را

خواب می بیند .

 

در امتداد تو

 

بی انتها منم

بی انتها

پا بر بلور آسمان

                     دلتنگ می روم .

باغ های بی سرنشین

در من زبانه می کشند

شاخه ها و تمشک

شاتوت و انار

زبانه می کشند

و جاری است در رگ هایم

                                  چخماق و چراغ .

می نشینم در قاب هیچکاک

پاها آویزان

بر ازدحام کلاغ و چمن

و فلاش بک می روم

تا سمرقند و

               بخارا

تا امتداد سایه ی انگشتانم

که نقش می بندد بر معماری تن ات

و ذوب می شود

در شیراز چشمان ات

شروع لب هایم

ذوب می شوم

                  در شروع لب هایت .

 

 

شمعی درون باد

 

در من نگاهی خاموش  

تا دور دست پنجره پرواز می کند .

شمعی درون پنجره می سوزد

گلدان و چتر می شکفد

                            در باد

گلدان و پر

             پنجره

                      پرواز  

شمعی درون باد

شمعی درون باد .

 

دوستانی که مایلند مجموعه شعر من « کفش های کتانی و ماه »  را دریافت کنند می توانند مبلغ 4000 تومان به حساب   694288812   بانک تجارت ؛ شعبه ی مشیرالدوله اصفهان واریز کنند و آدرس و شماره تلفن خود را بگذارند تا کتاب برایشان فرستاده شود یا به این آدرس ها مراجعه و کتاب را تهیه کنند :

 

اصفهان ؛ چهارباغ بالا ؛ مجتمع تجاری باران ؛ طبقه ی زیر زمین ؛ کتاب فروشی نشر پرسش . تلفن : [phone]

شاهین شهر ؛ بلوار امام ؛ چهارراه حافظ ؛ پاساژ معینی ؛ کتاب فروشی پژوهش . تلفن : [phone]

تهران ؛ میدان هفت تیر ؛ ابتدای خبایان کریم خان زند ؛ کتاب فروشی ویستار

---

 

شبیه خیابان

 

 

لوکوموتیو ران شبیه خضر نبی بود

از دریا آمده بود

تن اش بوی نارنج تازه و

 

قرقاول می داد

 

از لبه های نازک آسمان آمده بود .

 

موهای جو گندمی اش در باد که می رفت

 

یک گله پرستو

 

بالای تپه ها و سیم های تلگراف

 

بر آسمان خط کشیدند .

 

شبیه بوی علف بود

 

شبیه سایه

 

دستان اش اما

 

در سقف های سیمانی و

 

                             مرداب گازوئیل

 

جا مانده بود .

 

 

 

شبیه خیابان است

 

لوکوموتیو ران

 

خیابان خسته و نومید

 

خیابان بغض آلود

 

که از کناره ها

 

در جوی داغ لجن فرو می رود .

 

شهری تازه

 

از کرانه های اسب سفید آتشی

شهری تازه می روید

                           شهری پر از لنگرگاه و

                                                         بادبان

شهری پر از

               پرچین سبز و

                               سایبان

و کفش های سفر

چهار نعل می تازند

تا خورشید های پر خروش دریایی .

 

 

شب از راه می رسد

ماه تمام دریچه می شود

                             بر پهنای سینه ام

و می لغزد آرام

                    بر سطح صاف آینه

 بر پشت بام هنوز کاگلی

                              بر بنفشه ها و

پرندگان ساحلی .